Ավելի լավ է հիվանդ լինել, քան հանցավոր անպատասխանատու

«Հիվանդացեք, մնացեք տանը, մի՛ եկեք քվեարկության կամ չգիտեմ, ես եկել եմ՝ կոչ անելու հատկապես գործարարներին»,- ԵԱՏՄ-ին Հայաստանի անդամակցության պայմանագրի քվեարկությունից առաջ իր գործընկերներին կոչ է արել Զարուհի Փոստանջյանը:
Միայն առաջին հայացքից կարող է թվալ, որ Զարուհու դիտարկումը պոպուլիստական է: Իրականում մեր քաղաքակական կյանքը, որոշումների կայացման ողջ փիլիսոփայությունը կառուցված են անպատասխանատվության գործոնի վրա:
Խնդիրը ԵԱՏՄ-ի, մի քանի օր քննարկվող պայմանագրի բովանդակությունը չէ, այլ խորքային մի հարցադրում՝ ինչքա՞ն են մեր պատգամավորները տեղեկացված, թե հանուն ինչի են քվեարկում:
Ես, օրինակ, լսել եմ ու հասկանում եմ ԵԱՏՄ պայմանագրին դեմ քվեարկած յոթ պատգամավորների մոտիվացիան՝ անկախ այն հանգամանքից՝ ինչքան է այն հիմնավոր կամ պոպուլիստական, փաստարկված կամ հռետորաբանական:
Խորհրդարանական մեծամասնության կառուցվածքն այնպիսին է, որ դրանում քաղաքական բաղկացուցիչը հավասարեցված է նվազագույնի: ՀՀԿ-ի շարքերում կան բանիմաց, կրթված, ժամանակակից քաղաքականության պահանջներին համապատասխանող պատգամավորներ, բայց նրանք քիչ են, իսկ տոն է տալիս անդեմ մի զանգված, որը զբաղված է ամեն բանով՝ գործարարությամբ, բարեգործությամբ, չգիտեմ՝ էլ ինչով, բայց ոչ պատգամավորական աշխատանքով:
Մեր իրականության տխուր երևույթն այն է, որ նմանատիպ ապաքաղաքական կառուցվածք ունեն իշխանության ու ընդդիմության հիմնական կուսակցությունների պատգամավորական խմբակցությունները, իսկ դա հուշում է, որ խորհրդարանում դժվար է ակնկալել քաղաքական որակյալ բանավեճ, տեսակետների լուրջ բախում: Ըստ էության, արտահայտվողները մի քանիսն են, մնացածը «կոճակ սեղմողներ» են: ՈՒ ես չեմ զարմանում, որ Զարուհին առաջարկում է հանցավոր անպատասխանատվությունը փոխարինել գոնե պասիվ անպատասխանատվությամբ, հիվանդանալ, չգալ խորհրդարան, չմասնակցել քվեարկության որևէ օրինագծի, որի տեքստը անգամ մեր օրենսդիրներից շատերը չեն կարդացել:
Ճիշտ հասկանանք. ես կոնկրետ ԵԱՏՄ-ի դրական կամ բացասական կողմերի մասին չէ, որ խոսում եմ, այլ մեր քաղաքական համակարգի որակի: Մենք կարող էինք Եվրամիության հետ ստորագրել ասոցացման պայմանագիրը կամ վարվեինք այնպես, ինչպես արեցինք հիմա՝ վավերացնելով պայմանագիրը, որ մեզ դարձնում է ԵԱՏՄ-ի անդամ: Ի վերջո, կար երրորդ ճանապարհը, որն ընտրել է Ադրբեջանը՝ չստորագրել ասոցացման պայմանագիրը, բայց նաև չդառնալ ԵԱՏՄ-ի անդամ:
Երեք սցենարներից յուրաքանչյուրը պարունակում է թե զարգացման ռեսուրս, թե ռիսկայնություն: Ամեն բան կախված է էլիտայի որակից, ադեկվատ որոշումներ ընդունելու նրա կարողությունից, մանևրելու ունակությունից:
Հենց նման որակներն են պակասում մեր էլիտային, խորհրդարանական մեծամասնություն, այլընտրանքային փոքրամասնություն ու ընդդիմություն կոչվածին, ու այս հանգամանքն է, որ ճգնաժամ, փակուղի է ստեղծում՝ գրեթե անհաղթահարելի, անլուծելի, որի պարագայում Զարուհու կոչը չարյաց փոքրագույնն է համարվում:

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստան–Իրան․ անվստահության ստվերը
• Թրամփը Հայաստանի համար նոր անուն է գտել
• Պարտությունները ներկայացվում են իբրև «խաղաղության նոր տրամաբանություն»
• Փաշինյանի գրառումներից հետո ստիպված ես ամաչել հերոսների հիշատակի առաջ
• Օվերչուկի հայտարարության առիթով
• Ընդդիմադիր կոնսոլիդացիայի մի քանի սկզբունքներ
• Կարապետյանների 500 մլն դոլարանոց հայցը և հնարավոր լուծումները
• Հայ-ադրբեջանական խաղաղության նախաստորագրված տեքստի ականները
• Բանակցությունների սեղանին դրվածը մեր անվտանգության ու ինքնիշխանության հարցն է, ոչ թե հավասարակշռված խաղաղության մոդելը
• Վաշինգտոնի «խաղաղության» իրական գինը
• «Թրամփի ճանապարհը». միջանցք՝ արևմտյան փաթեթավորմամբ
• Վաշինգտոնի հանդիպման իրական խաղադրույքը
• ԱՄՆ-ը փորձում է Ադրբեջանը ներքաշել հակաիրանական կոալիցիայի մեջ
• Այսօր Երևանը սպասում է Ջենիֆեր Լոպեսի համերգին. իշխանության PR՝ կոռուպցիոն ռիսկերով
• Քոչարյանի «երկու մեծ բևեռի» թեզը. իրականությա՞ն, թե՞ մանիպուլյացիայի մասին
• Իրական հակասություն վարչապետի խոսնակի հայտարարության մեջ
• Սյունիքի «դարպասների» մասին, կամ Վահագն Խաչատրյանը զբաղված է Ադրբեջանի օրակարգի ներքին լեգիտիմացմամբ
• Փաշինյանի արկածախնդրության գինը. ՀՀ պետական ակտիվները կարող են սառեցվել
• ԱՄՆ-ն և, առհասարակ, ՆԱՏՕ-ի որևէ երկիր մեզ անվտանգության երաշխիքների չի տալու
• Այն, ինչ այսօր արվում է ՀՅԴ-ի դեմ, վաղը կարող է ուղղվել ցանկացածիս դեմ

Մեկնաբանություններ